Gouden munten uit Canada verkopen

Gouden munten verkopen uit Canada

Canada heeft een rijke geschiedenis als het gaat om de productie van gouden munten. In het land Canada is in het verleden ook veel goud gewonnen. Eén van de meest bekende gouden munten wereldwijd is de Canadese Gouden Maple Leaf munt die vandaag de dag nog steeds wordt geslagen in Canada.

De gouden Maple Leaf munt uit Canada

Een van de meest iconische gouden munten uit Canada is de Canadian Gold Maple Leaf, voor het eerst uitgebracht in 1979 door de Royal Canadian Mint. Deze munt, geslagen in 24-karaats goud, is wereldwijd erkend vanwege zijn zuiverheid en artistieke ontwerp. Op de voorzijde van de munt staat het portret van Koningin Elizabeth II van Canada, terwijl op de keerzijde het kenmerkende esdoornblad, een symbool van Canada, schittert in al zijn pracht. Sinds 2024 is de beeltenis van Queen Elizabeth II vervangen door de beeltenis van King Charles III.

Naast de moderne gouden Maple Leaf munt heeft Canada een rijke geschiedenis van het slaan van historische gouden munten. Een van de meest opmerkelijke voorbeelden is de Canadian Gold Sovereign, die werd geslagen tussen 1908 en 1919 en diende als een standaardvaluta in het Britse Rijk. Deze munten, met hun kenmerkende ontwerp en hoge zuiverheid, zijn nu waardevolle verzamelobjecten geworden die een belangrijk hoofdstuk vertegenwoordigen in de numismatische geschiedenis van Canada.

De Royal Canadian Mint, het munthuis waar ook de Maple Leaf wordt geslagen, heeft daarnaast een groot aantal gouden munten als verzamelobject geslagen. Van de majestueuze Canadian Wildlife Series tot de eerbetoon aan de Canadese cultuur en geschiedenis in de Call of the Wild-serie, deze munten vertegenwoordigen allen een onderdeel van de cultuur van Canada.

De goudwinning in Canada

Canada, met zijn uitgestrekte en gevarieerde landschappen, herbergt een schat aan natuurlijke hulpbronnen, waaronder goud. De goudwinning in Canada heeft een lange geschiedenis die teruggaat tot de vroegste dagen van de Europese kolonisatie, en het heeft een vitale rol gespeeld in de ontwikkeling van het land en zijn economie.

De geschiedenis van goudwinning in Canada begon in de 19e eeuw met de ontdekking van goudafzettingen in gebieden zoals British Columbia, Yukon en Ontario. Deze ontdekkingen leidden tot goudkoortsen en de oprichting van mijnbouwkampen waar duizenden mensen naartoe trokken in de hoop fortuin te maken. Bekende gebeurtenissen zoals de Klondike Gold Rush van de late 19e eeuw in Yukon trokken goudzoekers van over de hele wereld aan en speelden een cruciale rol in de ontwikkeling van de regio.

Tegenwoordig is de goudwinning in Canada geëvolueerd tot een geavanceerde en goed gereguleerde industrie. Moderne mijnbouwtechnieken, waaronder open-pit en ondergrondse mijnbouw, worden gebruikt om goudafzettingen te exploiteren met een focus op efficiëntie en milieubescherming. Canada heeft strenge regelgeving en milieuvoorschriften voor mijnbouwactiviteiten, die ervoor zorgen dat de goudwinning op een duurzame en verantwoorde manier wordt uitgevoerd.

Hoewel de goudwinning in Canada een bloeiende industrie blijft, wordt deze geconfronteerd met uitdagingen zoals de druk op het milieu, inheemse rechten en de vraag naar duurzame praktijken. De industrie streeft naar innovatie en samenwerking om deze uitdagingen aan te gaan en te zorgen voor een evenwicht tussen economische groei en milieubescherming.

De goudstandaard en goudreserve in Canada

De goudstandaard, een monetair systeem waarbij de valuta van een land wordt gekoppeld aan een specifieke hoeveelheid goud, heeft een belangrijke rol gespeeld in de economische geschiedenis van vele landen. Gedurende een groot deel van de 19e en 20e eeuw was de goudstandaard de dominante vorm van monetair beleid over de hele wereld, waaronder in Canada.

In 1853 nam Canada de goudstandaard officieel aan. Het Britse parlement nam toen de Currency Act aan, die de Canadese dollar koppelde aan goud tegen een vaste wisselkoers. De goudstandaard bood verschillende verschillende voordelen voor Canada zoals prijsstabiliteit, beperkte inflatie en vertrouwen in de valuta. Het dwong ook verantwoordelijke fiscale en monetaire praktijken af, aangezien de geldhoeveelheid direct gekoppeld was aan de beschikbare hoeveelheid goud.

De goudstandaard bracht ook uitdagingen met zich mee, vooral tijdens economische crisissen. Tijdens perioden van deflatie kon het vasthouden aan de goudstandaard de economische activiteit belemmeren en leiden tot langdurige recessies. In 1930 - tijdens de grote Depressie - werden veel landen, waaronder Canada, gedwongen om de goudstandaard op te geven als reactie op de economische crisis. Om die reden kondigde Canada in 1933 de Gold Reserves Act aan, die de omzetting van Canadese dollar in goud beëindigde en de goudstandaard formeel verliet.

Waarom Canada haar goud verkocht

Na het verlaten van de goudstandaard begon Canada zijn goudreserves te verkopen als onderdeel van een bredere herziening van het monetair beleid. De verkoop van goud werd gezien als een manier om de reserves te diversifiëren en te profiteren van de stijgende goudprijzen op de internationale markten. Bovendien bood het verkopen van goud een manier om kapitaal vrij te maken voor andere investeringen en om de schuld van de overheid te verminderen.

In 2016 verkocht Canada haar resterende goudreserve. De beslissing om goud te verkopen is niet ingegeven door specifieke goudkoersen, maar werd strategisch uitgevoerd over een langere periode. Volgens econoom Ian Lee van de Sprott School of Business aan de Carleton University is er voor Canada niet langer een dwingende reden om de goudreserve aan te houden. 

De beslissing van Canada om juist nu zijn goudreserve af te bouwen is opmerkelijk, gezien de wereldwijde trend van centrale banken die al acht jaar netto goud inkopen. Deze trend is zichtbaar sinds het uitbreken van de kredietcrisis. 

Canada heeft dan wel geen bovengrondse goudreserve meer, maar kan in het uiterste geval nog altijd aanspraak maken op ondergrondse reserves. De op vier na grootste goudproducent ter wereld in 2014 - met een mijnproductie van 160 ton - heeft het land nog steeds aanzienlijke goud bronnen waarmee het in een later stadium goud kan verkopen.